Więcej informacji na temat stresu, depresji i lęków znajdziesz tutaj Lęki kontra fobie
Bywają i lęki irracjonalne (lub z pozoru irracjonalne), takie jak fobie. Trudno wytłumaczyć lęk przed dużą przestrzenią, czy też paranoidalny lęk...przed zarazkami i brudem. Pająki ogólnie nie cieszą się sympatią, ale reagowanie na nie atakiem paniki z hiperwentylacją, nie jest normą (w skrajnych wypadkach atak fobii może spowodować zdjęcie, lub obrazek). Lek wysokości również jest powszechny, ponieważ nie ma de facto w tym nic dziwnego - boimy się spaść, mamy poczucie zagrożenia. Ale może on mieć oblicze chorobowe - własnie wtedy mówimy o fobii - jeżeli lęk jest tak silny, że utrudnia nam życie i jesteśmy temu całkowicie podporządkowani. Tego nie można lekceważyć, ponieważ taki stan ma tendencję do pogłębiania się. Warto się zastanowić nad terapią i dzięki niej zrozumieć, co tak naprawdę kryje się za tą fobią.
Depresja - nie lekceważ
Każdy z nas ma czasami doła. Czasami wydaje nam się, że sprawa jest poważna, jednak kiedy możemy mówić o depresji? Jest to choroba, więc wymaga zdiagnozowania przez psychiatrę, i jeśli naprawdę podejrzewamy u siebie ten problem, to warto pójść do lekarza. Depresja to nie jest zwykłe przygnębienie i nie musi być wywołana przez jakieś traumatyczne zdarzenie. Może się pojawić zupełnie bez powodu. Jeżeli jesteśmy tak bardzo zdołowani, że utrudnia nam to codzienne funkcjonowanie - to bardzo ważny sygnał alarmowy. Warto najpierw poszukać (np w internecie) szerszych informacji i znaleźć dobrego lekarza, który nie zignoruje naszych problemów.
O zaburzeniach depresyjnych - z Wikipedii:
Zaburzenia depresyjne lub endogenna lub ? są terminami najczęściej odnoszącymi się do endogennych zespołów depresyjnych, które występują w przebiegu chorób afektywnych (określanych także jako: zaburzenia afektywne, zaburzenia nastroju). Terminy te są stopniowo wypierane przez pochodzący z amerykańskiej klasyfikacji DSM-IV termin "duża " (ang. major depression), którego odpowiednikiem w europejskiej klasyfikacji ICD-10 jest termin "epizod depresyjny". Należy jednak zaznaczyć, że choć zakresy znaczeniowe wymienionych określeń zachodzą na siebie, to nie są one w pełni równoznaczne i zostały stworzone dla różnych celów.
Epizod depresyjny (epizod depresji endogennej) może mieć miejsce zarówno w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej, jak i choroby afektywnej dwubiegunowej - stąd, mówi się odpowiednio o depresji jednobiegunowej lub o depresji dwubiegunowej.
Niekiedy, termin jest również stosowany w innym, szerszym znaczeniu - zespołu (ang. syndrome) objawów depresyjnych czyli zespołu depresyjnego. Zarówno zespoły depresyjne endogenne, jak i zespoły depresyjne o innym podłożu, mogą charakteryzować się występowaniem tych samych objawów psychopatologicznych, w szczególności: obniżenia nastroju (smutek, przygnębienie), niezdolności do przeżywania przyjemności (anhedonia), obniżenia napędu psychoruchowego i zaburzenia rytmu okołodobowego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_depresyjne
O powszechnych lękach
Każdy się czegoś boi. Wielu z nas obawia się choroby, utraty pracy, czy też straty bliskiej osoby. Są to naturalne lęki, które towarzyszą większości ludzi. Wiemy, że wcześniej czy później będziemy musieli stanąć twarzą w twarz z traumatyczną sytuacją - każdy może stracić bliską osobą, każdy może zachorować, każdy może stracić pracę. To są te najsilniejsze lęki i najbardziej obciążające psychicznie sytuacje. Bardzo trudno jest po takich przejściach wrócić do normalnego życia, a często okazuje się to wręcz niemożliwe. I chyba tego boimy się najbardziej - że stracimy w życiu to, co dla nas najważniejsze, że stracimy poczucie sensu. Brzmi bardzo pesymistycznie, jednak każdy z nas czasami ma takie myśli.